Escrava - videopoema

Ela sumisa,

enraizada na terra,

intenta soltarse

pero non a deixan.

Ela pasiva,

sen abrir a boca,

berrando por dentro

calando por fora.

Ninguén entende,

ninguén comprende,

Párense a ver á escrava

sen que ninguén faga nada.

E cun suspiro

intentará liberarse,

pero as súas cadeas

non a deixan deitarse.

E consumirase ela,

despois dunha vida illada,

despois de pasar as noites

sen liberdade, sen ansia.

Ela sumisa.

Ela pasiva.

Ela escrava.

                                    Ana Pena